Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι δένονται τα χέρια της κυβέρνησης για τη μετάταξη χιλιάδων υπαλλήλων από τις ΔΕΚΟ στο πλαίσιο της εξυγίανσης τους. Με δεδομένο λοιπόν ότι ισχύει ο κανόνας ότι για κάθε πέντε αποχωρήσεις θα γίνεται μία πρόσληψη, οι συνολικά 50.000 αποχωρήσεις που αναμένονται φέτος απελευθερώνουν συνολικά 10.000 θέσεις.
Με αυτές τις θέσεις πλέον θα πρέπει να καλυφθούν οι προσλήψεις στους κλάδους της Υγείας, της Παιδείας και της Ασφάλειας, που αποτελούν προτεραιότητα, αλλά και να βολευτούν οι περίπου 6.000 υπάλληλοι προς μετάταξη από τις ΔΕΚΟ, περίπου 20.000 από την εφαρμογή του Καλλικράτη και άλλοι περίπου 25.000 υπάλληλοι από Οργανισμούς του Δημοσίου που θα συγχωνευτούν ή θα καταργηθούν.
Με δεδομένες αυτές τις πραγματικές ανάγκες φαίνεται να είναι πλέον μονόδρομος η λύση των απολύσεων στις ΔΕΚΟ, αφού οι αριθμοί δεν βγαίνουν και η τρόικα πιέζει για άμεση εφαρμογή.
Στο άλλο μέτωπο, αυτό των επιχειρησιακών συμβάσεων στον ιδιωτικό τομέα, σύμφωνα με πληροφορίες, η ελληνική κυβέρνηση βρίσκεται πολύ κοντά σε μία συμφωνία με την τρόικα. Η συμφωνία αυτή προβλέπει τη δυνατότητα υπογραφής επιχειρησιακών συμβάσεων με την προϋπόθεση της στενής συνεργασίας των κοινωνικών εταίρων και όχι με την σύμφωνη γνώμη.
Οι τροϊκανοί ζήτησαν και πήραν:
-«Πάγωμα» στις προσλήψεις, καθώς οι μετατάξεις θα ισοδυναμούν με διορισμούς (και αυτό που ισχύει είναι 5 αποχωρήσεις 1 ένας διορισμούς)
-Υπό όρους αναθεώρηση των κλαδικών συμβάσεων (θα υπερισχύσουν οι επιχειρησιακές συμβάσεις έναντι των κλαδικών, αλλά «χωρίς απεχθείς περιορισμούς»)
-Σφιχτά χρονοδιαγράμματα για την εφαρμογή των υπολοίπων απαιτήσεων όπως:
Άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων με νομοθετική ρύθμιση που θα κατατεθεί στην Βουλή μέχρι το τέλος του έτους
Εξυγίανση των ΔΕΚΟ με δραστική περικοπή του μισθολογικού κόστους και αύξηση των εσόδων με αυξήσεις στα εισιτήρια
Πάντως, με τα νέα μέτρα κινδυνεύει ο μισθός των υπαλλήλων ιδιωτικού τομέα και η θέση 55.000 συμβασιούχων, που το πιο πιθανό είναι ότι θα μείνουν χωρίς δουλειά
Κυβερνητικά στελέχη εκτιμούν, σύμφωνα με πληροφορίες, ότι θα χρειαστεί project manager, για νε επιβλέπει την πορεία των υπουργών (!), ενώ ήδη από χθες έβαλαν μπροστά τις καταργήσεις και συγχωνεύσεις οργανισμών.
Σε σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε χθες υπό τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Θ. Πάγκαλο αποφασίστηκε κατάργηση των εταιριών «ΑΓΡΟΤΗΜΑ ΑΕ» και «ΟΠΕΠ ΑΕ», ενώ έπεται συνέχεια, καθώς στο στόχαστρο μπαίνουν 220 ΝΠΔΔ και φορείς του Δημοσίου.
Τον γόρδιο δεσμό του τρόπου εφαρμογής των όσων είχαν υπογραφεί πριν από μερικούς μήνες στο αναθεωρημένο κείμενο του Μνημονίου φαίνεται ότι κατάφεραν να λύσουν αργά το βράδυ της Δευτέρας οι εκπρόσωποι της Τρόικας και η κυβέρνηση δια του υπουργού Οικονομικών, Γιώργου Παπακωνσταντίνου.
Το πρόβλημα ήταν διπλό: από τη μία οι μετατάξεις για τις ΔΕΚΟ και από την άλλη το πώς θα προχωρήσει το θέμα με τις επιχειρησιακές και τις κλαδικές συμβάσεις.
Σύμφωνα με πληροφορίες, οι μετατάξεις των υπαλλήλων των ΔΕΚΟ θα λογίζονται ως νέες προσλήψεις και θα εντάσσονται στον κανόνα «μια πρόσληψη για κάθε 5 αποχωρήσεις» από το Δημόσιο.
Όσο και για το φλέγον ζήτημα των επιχειρησιακών συμβάσεων και της υπερίσχυσης τους έναντι των κλαδικών, από το υπουργείο Οικονομικών άφηναν να εννοηθεί ότι μια τέτοια εξέλιξη θα υπάρχει μόνο με την κατά περίπτωση συναίνεση των εργαζομένων.
Η τρόικα ζητεί επίσης να επιταχυνθούν οι κινήσεις και όσον αφορά στο νέο φορολογικό νομοσχέδιο και την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, όπως και στο άνοιγμα όλων ανεξαιρέτως των «κλειστών επαγγελμάτων».
Στις συζητήσεις με την κυβέρνηση έχει τεθεί, παράλληλα, το ζήτημα να υλοποιηθούν νωρίτερα ορισμένες αλλαγές, οι οποίες, με βάση τις αρχικές δεσμεύσεις του μνημονίου, θα υλοποιούνταν από το β΄ εξάμηνο του επομένου έτους.
Όλα μένουν πλέον να διατυπωθούν στην αναβληθείσα συνέντευξη τύπου της τριανδρίας Ντερούζ (Κομισιόν), Τόμσεν (Δ.Ν.Τ.) και Μαζούχ (Ε.Κ.Τ.) που έχει προγραμματιστεί για την Τρίτη.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η τρόικα θα εισηγείται την εκταμίευση της δόσης, ωστόσο θα αναφέρεται στις δημοσιονομικές αποκλίσεις και στις καθυστερήσεις στην εφαρμογή συγκεκριμένων μεταρρυθμίσεων.
Αγωνιώδεις προσπάθειες της Κυβέρνησης
Όλη τη Δευτέρα, πάντως, η κυβέρνηση τόσο δια του κυβερνητικού εκπροσώπου, Γιώργου Πεταλωτή, όσο και δια του υπουργού Οικονομικών, Γιώργου Παπακωνσταντίνου, προσπαθούσε από τη μία να πείσει ότι αυτή θα καθορίσει τον τρόπο με τον οποίο θα εφαρμοστούν όσα προβλέπονται στο κείμενο του αναθεωρημένου Μνημονίου και από την άλλη ότι δεν υπάρχει πρόβλημα με τους εκπροσώπους των δανειστών μας.
«Δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση» ήταν η απάντηση του κ. Πεταλωτή σε ερώτηση για το αν θα υπερισχύσουν οι επιχειρησιακές των κλαδικών συμβάσεων αν και έσπευσε να διευκρινίσει ότι δεν αφήσουμε επιχειρήσεις να κλείσουν εφαρμόζοντας συλλογικές συμβάσεις εργασίας «σε περιορισμένο χρονικό διάστημα και με περιορισμένο τρόπο».
Από την πλευρά του ο κ. Παπακωνσταντίνου υποχρεώθηκε να εξηγήσει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας «γιατί σκάλωσε η διαπραγμάτευση» τονίζοντας ότι «δεν σκάλωσε, υπάρχουν μια σειρά από ζητήματα τα οποία είναι δύσκολα και χρειάζονται διαπραγμάτευση και αυτό κάνουμε».
Και κατέληξε ο κ. Παπακωνσταντίνου προαναγγέλλοντας τις βραδινές εξελίξεις, τις οποίες συνέδεσε με την εκταμίευση της τρίτης και ενδεχομένως και των επόμενων δόσεων: «Κάθε φορά κάνουμε μια διαπραγμάτευση, η οποία είναι δύσκολη, από την οποία όμως βγαίνουμε, νομίζω, με το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα και πάντα έχοντας στο μυαλό μας ότι στο τέλος της διαπραγμάτευσης διακυβεύεται η επόμενη δόση του δανείου»
1 Υπό όρους η αναθεώρηση των κλαδικών συµβάσεων
στό θΕμα των επιχειρησιακών συµβάσεων, που προκάλεσε ένταση στις διαπραγµατεύσεις, οι δύο πλευρές συµφώνησαν σε µια συµβιβαστική διατύπωση, η οποία κινείται στο πνεύµα του Μνηµονίου, αλλά εντός ενός πλαισίου.
Συγκεκριµένα, η διατύπωση αναφέρει ότι θα υπερισχύουν οι επιχειρησιακές έναντι των κλαδικών συµβάσεων, αλλά «χωρίς επαχθείς περιορισµούς».
Τι σηµαίνει αυτό, θα φανεί στο νοµοσχέδιο που θα καταθέσει ώς το τέλος του χρόνου η κ. Κατσέλη. Οπωσδήποτε, όπως παρατηρούσαν χθες κύκλοι που συµµετείχαν στις διαπραγµατεύσεις, δεν περνάει η αρχική πρόταση της υπουργού Εργασίας. Ωστόσο, εκείνη θεωρεί ότι είναι µια πρόοδος, αφού µπορεί να θέσει προϋποθέσεις που να καταστήσουν δυσκολότερη και άρα λιγότερο επικίνδυνη για τους εργαζοµένους την κατάργηση των κλαδικών συµβάσεων. Πάντως είναι βέβαιο ότι αν παρουσιασθεί ένα νοµοσχέδιο που επιχειρεί να καταστρατηγήσει το Μνηµόνιο, θα υπάρξουν νέες περιπέτειες µε την τρόικα.
Η κατάργηση των κλαδικών συµβάσεων µπορεί να οδηγήσει σε µείωση των µισθών για µια σειρά εργαζοµένων που βρίσκονται σε ασθενή διαπραγµατευτική θέση, ειδικά αυτή την περίοδο της ύφεσης.
Εργαζόµενους, µάλιστα, του ιδιωτικού τοµέα, οι οποίοι δεν επιβαρύνουν το δηµοσιονοµικό έλλειµµα και το χρέος.
Το επιχείρηµα της τρόικας είναι ότι οι ελληνικές επιχειρήσεις πάσχουν από ανταγωνιστικότητα και γι’ αυτό πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να µειώνουν το κόστος τους. Διαφορετικά θα καταλήξουν να χαθούν εντελώς οι θέσεις εργασίας.
2 Οι µετατάξεις θα µετρούν και ως προσλήψεις
ΕξαιρΕτικα ασφυκτικό είναι το πλαίσιο που συµφωνήθηκε για τις νέες προσλήψεις. Σύµφωνα µε πληροφορίες, οι εργαζόµενοι των ΔΕΚΟ που θα µεταταγούν σε άλλους φορείς του Δηµοσίου θα υπολογίζονται τόσο ως αποχωρήσεις όσο και ως προσλήψεις στην αναλογία της µιας πρόσληψης ανά πέντε αποχωρήσεις που εφαρµόζεται στο Δηµόσιο.
Κανονικά, το 2011 είχε υπολογιστεί ότι θα συνταξιοδοτηθούν και άρα θα αποχωρήσουν από το Δηµόσιο περίπου 40.000 εργαζόµενοι, άρα µπορούσαν να προσληφθούν 8.000 νέοι υπάλληλοι. Αν υπάρξουν 5.000 µετατάξεις από ΔΕΚΟ και φορείς που θα κλείσουν, τότε οι αποχωρούντες θα είναι 45.000 και άρα η δυνατότητα νέων προσλήψεων ανεβαίνει στις 9.000, εκ των οποίων όµως οι 5.000
θα είναι οι µεταταγέντες των ΔΕΚΟ. Ετσι, το περιθώριο πραγµατικών νέων προσλήψεων περιορίζεται στο µισό, στις 4.000. Αν συνυπολογιστούν µάλιστα και οι υποχρεωτικές προσλήψεις των αποφοίτων των στρατιωτικών σχολών και της Σχολής Δηµόσιας Διοίκησης, όπως και των δικαστικών, τα περιθώρια περιορίζονται δραστικά.
Γι’ αυτό και η κυβέρνηση είχε επιδιώξει να εξαιρούνται τουλάχιστον οι τοµείς της υγείας, της παιδείας και των σωµάτων ασφαλείας, ώστε να µην κινδυνεύσουν κρίσιµοι τοµείς της δηµόσιας ζωής. Οµως, ούτε κι αυτό µπόρεσε να το περάσει από το «φράγµα» της τρόικας, η οποία θέλει πάση θυσία να δει το Δηµόσιο να µειώνεται.
madata.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου